تحقیق در مورد گل میخک 16 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 16 صفحه

قسمتی از متن .doc :

گل میخک

گل شاخه بریده میخک را می توان 20 روز در دمای 25 درجه سانتیگراد نگهداری کرد.

به گزارش واحد مرکزی خبر ، گل میخک یکی از گلهای شاخه بریده مقاوم است که کشت آن به صورت قلمه صورت می گیرد.

تقوی کارشناس جهاد کشاورزی از کشت گل میخک به دو صورت خاکی و هیدروپونیک در کشور نام برد و گفت: با کشت قلمه های ریشه دار شده می توان این گل را در باغچه نیز پرورش داد.

وی افزود: این گل به دو دسته تک شاخه ای و خوشه ای، طبقه بندی می شود که در رنگهای بسیار زیادی وجود دارد.

کشت این گل در فصلهای گرم سال کاهش می یابد.

گاو زبان گیاهی است چند ساله و دارای ریشه های نیمه غده ای که بطور عمودی تا عمق 50 سانتیمتر در خاک فرورفته است و بعلت داشتن ریشه های اصلی و فرعی در اعماق خاک مقاومت آن در برابر خشکی خاک زیاد است. برگهای آن زبانه ای و پوشیده از خارهای ظریفی است که به آن حالت خشن میدهد و به همین علت به گاوزبان معروف است. گلهای آن به رنگ قرمز خوشرنگی است که پس از خشک شدن به رنگ آبی تیره در می آید.

ترکیبات شیمیایی :

این گیاه حاوی مواد موسیلاژ، قندی، تانن و ترکیبات فنلی و نیز مقدار کمی آلکالوئید میباشد (آرام بخش)

خواص درمانی : گاوزبان حواس پنجگانه آدمی را تقویت می کند. دمکرده آن نشاط آور بوده و رنگ رخسار را باز می کند.سینه را نرم می کند. تنگی نفس و دردگلو را شفا می دهد. دلهره و وحشت را از بین می برد. غم و غصه را کم کرده و برای کسانی که با خود حرف می زنند بسیار خوبست. از برگهای تازه آن برای درمان جوشهای چرکی دهان و درمان برفک استفاده می شود .

سازگاری :

گاوزبان بیشتر در ارتفاعات رامسر، رودسر و تنکابن بصورت خودرو و نیز زراعی وجود دارد. بطور کلی شرایط آب و هوایی کوهستانی سردسیر و نیمه مرطوب که در طول بهار و تابستان دارای بارانهای متناوب هستند، برای کشت این گیاه مفید است.

روش تکثیر و کاشت :

کشت گاوزبان در دو فصل پائیز و بهار انجام می شود و بهترین روش کاشت بذر در فصل پائیز است. عمق کاشت 2 1 سانتیمتر و فاصله بین بوته ها 50 40 سانتیمتر و فاصله بین ردیف ها 7060 سانتیمتر است.

میزان مصرف بذر در هر هکتار 15 10 کیلوگرم است. عمر مفید بوته گاوزبان 2 سال و حداکثر عمر آن 4 سال است. در مناطقی که بارندگی به اندازه کافی و پراکندگی بارش آن مناسب باشد، کشت به صورت دیم صورت می گیرد. اما در مناطق خشک مانند اصفهان نیاز به آبیاری مرتب می باشد. مهمترین آفت این گیاه کرم برگ خوار است که بیشترین خسارت خود را در زمان برداشت به گیاه می زند و چون در این زمان مبارزه شیمیایی صلاح نیست، لازم است از مبارزه بیولوژیک استفاده شود .

برداشت محصول :

عمل گل چینی در اوایل خرداد صورت می گیرد و گلهای چیده شده را در کنار مزرعه روی پارچه یا سفره های پلاستیکی به ارتفاع 3-2 سانتیمتر پهن می کنند و برای آنکه آفتاب نخورد، روی آن پارچه می اندازند. البته خشک کردن محصول در سایه بهتر بوده و محصول مرغوبتری خواهد داد. بهم زدن گلها حین خشک شدن ضروری است. گل مرغوب گلی است که دارای دم سفید و گلبرگهای بنفش باشد. میزان عملکرد آن حدود 1100-1000 کیلوگرم گل تازه می باشد که از این میزان حدوداً 300-250 کیلوگرم گل خشک بدست می آید .

بابا آدم Arctium lappa

ریشه‌ی گیاه باباآدم یا اراقیطون، مزه‌ی شیرینی دارد و آن را به صورت پخته یا سرخ‌شده می‌خورند. طبخ ساقه‌های جوان آن همانند مارچوبه است. باباآدم در ژاپن مثل یک سبزی خوردن معمولی کشت می‌شود. این گیاه از لحاظ درمانی یک تصفیه ‌کننده‌ی خون است. گیاه‌پزشکان برای مداوای اختلالات پوستی مانند آکنه و پسوریازیس آن را تجویز می‌کنند .

زیستگاه طبیعی :

گیاه باباآدم در زمین‌های شخم نزده، در امتداد نرده ها در کنار جاده‌ها می‌روید. این گیاه در بریتانیا، شمال ایالات متحده و شمال ایران به طور خودروو به عمل می‌آید .

مشخصات ظاهری :

گیاه دو ساله‌ای است که ساقه‌ی اصلی آن سبز پررنگ و نرم می‌باشد. طول این ساقه به حدود یک متر می‌رسد. گیاه بر روی یک ریشه‌ی عمودی بلند به رنگ قهوه‌ای مایل به خاکستری قرار گرفته است. برگ‌ها موجدار است. بالای برگ‌ها چروکیده و زیر آنها کرکدار است که با گذشت زمان سخت می‌شوند. گل‌های کوچک قرمز یا ارغوانی آن، که شبیه سوت می‌باشند، بر روی سرشاخه‌های میوه دهنده قرار می‌گیرند و با کپسول‌هایی قلاب می‌شوند. گیاه باباآدم، در اواخر تابستان به گل می‌نشیند .

تنباکوی کوهی

تنباکوی کوهی از گذشته‌ی دور به عنوان درمان خانگی ضربدیدگی‌ها و کشیدگی رباط‌های مفصلی، بخصوص در مناطق کوهستانی اروپا که حادث شدن چنین صدماتی فراوان و معمول است، شهرت و اعتبار داشته است. جالب اینکه تنباکوی کوهی در نواحی کم شیب کوهستانی بهتر رشد می‌کند و به این ترتیب در دسترس افرادی که از بلندی سقوط می‌کنند، قرار دارد .

استعمال خارجی پماد گیاه التهاب و تورم را کاهش می‌دهد. در آلمان این گیاه از اجزای اصلی چندین داروی مسکن است که استعمال خارجی دارند. البته گل‌های تنباکو کوهی می‌توانند سبب التهاب در پوست‌های بسیار حساس شوند. این گیاه شاید شناخته شده‌ترین داروی پزشکی هومئوپاتی باشد که در شکل‌های قرص، کرم و تنتور مورد استفاده قرار می‌گیرد. هومئوپات‌ها و گیاه‌پزشکان هر دو بر این عقیده‌اند که پماد این گیاه نباید بر روی قسمتی از پوست بریده یا خراشیده شده است، اما از دوزهای بسیار کم آن در درمان‌های پزشکی هومئوپاتی استفاده می‌شود و به عقیده‌ی پزشکان هومئوپات، استفاده از این گیاه در ضربدیدگی باعث کاهش شوک ناشی از صدمه می‌شود .

دوز کم این گیاه توانایی تحریک نیروی خود ترمیمی بدن را دارد و بعد از وضع حمل، جراحی و کشیدن دندان، استفاده از آن کمک به بهبود سریع می‌نماید.

زمانی از برگ‌های خشک آن به جای تنباکو استفاده می‌شده است. ‌به همین دلیل به آن تنباکوی کوهی گفته می‌شود .

زیستگاه طبیعی :

تنباکوی کوهی در مرغزارها، جنگل‌های کوهستانی اروپای مرکزی و سیبری و در ارتفاعات 1200 تا 2800 متری به طور طبیعی و خودرو می‌روید. تنباکوی کوهی در خاک‌های رسی و شنی در محل‌های آفتابی خوب رشد می‌کند. در بعضی از قسمت‌های اروپای مرکزی این گیاه برای مصرف گیاه درمانی کشت می‌شود.

مشخصات ظاهری :

تنباکوی کوهی گیاه بادوام معطری است که دارای بوته‌های نرم و برگ‌های بیضی شکل، کرکی و تیغ دار به رنگ سبز روشن است که روی زمین قرار می‌گیرند. ساقه‌ی آن سی تا شصت سانتی‌متر طول دارد، کرکی است و یک تا دو جفت برگ بدون ساقه،‌ در اندازه‌ی کوچکتر دارد که در جهت‌های مخالف یکدیگر رشد می‌کنند. گل‌های زرد نارنجی شبیه گل آفتابگردان آن که بوی بسیار مطبوعی نیز دارند، در اواسط تا اواخر تابستان ظاهر می‌شوند. گلبرگ‌های آن که با کرک‌های پشمی و نرم پوشیده شده‌اند، در نوک، فرورفتگی پیدا می‌کنند .